Mantelzorgers vinden steun in gespreksgroepen

Een mantelzorger is meer dan iemand die voor een naaste zorgt. Vaak voelt een mantelzorger zich als een persoon op een eiland, zoekend naar een weg in een wildernis van regelingen. Wij weten hoe waardevol het kan zijn om lotgenoten te ontmoeten, ervaringen uit te wisselen en zorgen te bespreken. Dat blijkt ook uit het volgende ervaringsverhaal.

Hendrien (fictieve naam) kwam via Annet Reimert, sociaal werker bij Mens en Welzijn Voorst, in aanraking met de gespreksgroep voor naasten van mensen met kanker. Ze vertelt dat de uitnodiging van Annet op het juiste moment kwam: “Ik vind het een verademing om te kunnen uiten waar je tegenaan loopt, zonder als klager bestempeld te worden. Daarnaast is het geruststellend om te ontdekken dat het niet vreemd is om je overbelast te voelen. Kortom, het zijn hele openhartige gesprekken die we voeren. We zijn allemaal mantelzorgers en zien onze partners strijden tegen kanker.”

Hendrien vertelt dat er na twee bijeenkomsten al een gevoel van verbondenheid ontstond binnen de groep: “Het voelde snel vertrouwd, ook om de mindere kanten van je functioneren te bespreken. Maar het zijn niet alleen zorgen die we delen; er zijn zeker ook gezellige momenten. Al met al voelt het als een uitje voor mij!”

“Ik denk dat het voor iedere mantelzorger aan te raden is om van dat eiland af te stappen en lotgenoten op te zoeken in een gespreksgroep,” aldus Hendrien. Wil jij na het lezen van haar verhaal ook een keer deelnemen aan de gespreksgroep voor naasten van mensen met kanker? Neem dan contact op met Annet Reimert. De groep komt één keer per maand bijeen in Twello.