Jan Leliveld (75) woont letterlijk op een steenworp afstand van De Ontmoeting Klein Twello. Toch kende hij de locatie nauwelijks. Toen zijn vrouw overleed besloot hij er eens een kijkje te gaan nemen. “Ik weet niet hoe of waarom ik de eerste keer hier binnenstapte, maar het was op een woensdagochtend. Het voelde gelijk als een warm bad en sindsdien heb ik geen woensdag meer overgeslagen. Het is net of het zo moest zijn”, vertelt Jan.
Na een werkzaam leven, vol verschillende functies in de zorg, kan Jan op 62-jarige leeftijd stoppen met werken. Zijn vrouw was toen al gestopt en het leven lachte hen toe: “We genoten van het leven en deden veel leuke dingen samen. Eigenlijk deden we alles samen. Totdat we halverwege 2023 te horen kreeg dat ze ernstig ziek was en niet meer beter zou worden….”
Jan praat vol bewondering over de kracht van zijn wederhelft. Toen ze, eind 2023, stierf had ze alles geregisseerd. “Het was een heftige tijd, maar doordat zij zo sterk was ging het allemaal wel in harmonie en ontspannen. Tot het laatste moment hield ze zich bezig met anderen. Ook met mij. Zij drukte mij op het hart: ‘Jan, je moet wel wat gaan zoeken.’ Daarom ben ik zo blij met hetgeen ik hier (wijzend op de Ontmoeting) nu heb. Hier komen is eigenlijk een soort rouwverwerking voor mij. Ik red me verder echt wel, al is het niet altijd leuk. En natuurlijk heb ik de kinderen en de kleinkinderen nog, maar die hebben ook hun eigen leven. Hier ben ik er even uit. Dat is zo fijn!”
Dat Jan zich zo snel thuis voelde op onze ontmoetingslocatie is volgens hem mede te danken aan André: “Normaal kijk ik liever even de kat uit de boom, maar André betrok me er gelijk bij. Hij is een beetje de gastheer op de woensdag en dat doet hij erg leuk. We bakkeleien over van alles en nog wat en we spelen een spelletje. Andre kan wel lekker stangen, maar we kennen hem en stangen net zo hard terug!” vertelt Jan met een glimlach.
En van het één komt het ander. Jan vertelt namelijk dat hij hier vaker over de vloer komt en tevens mee gaat doen aan de kookworkshops. “Annet (sociaal werker, red.) kwam daar mee en ik dacht: ‘Waarom ook niet!’ Ben ik weer even onder de pannen. Je moet er toch maar wat van maken!”
Neem voor meer informatie contact op met Harlien Klaver
Weten wat we nog meer voor je kunnen betekenen? Zoek in alle activiteiten en verhalen van inwoners!