Buurten in Bussloo
Adellijke wortels
De heer van Bussloo, Johannes Wilhelmus Aloysius, baron van Wijnbergen, gaf zo’n tweehonderd jaar geleden de opdracht voor de bouw van dit rijksmonument in neoclassicistische stijl. Bussloo is tegenwoordig een dorp in de gemeente Voorst, historisch gezien begon het als een buurtschap dat rond een adellijk landgoed lag. De verheffing tot dorp gebeurde in 1818 toen de kerk met pastorie werd gebouwd, wat de basis legde voor de huidige dorpskerk. Een baken van Bussloo, erfgoed tot stand gekomen en onderhouden door de inzet van veel parochianen.
Koninklijk bankje
Dat de gemeenschap van Bussloo niet voor één gat te vangen is, blijkt wel weer op de ochtend van Burendag. Het verkeer wordt geregeld zodat er ruimte is voor een gepast en waardig afscheid van oud-pastor De Jong. Even verderop in het dorp wordt bij de familie de Haan spontaan ruimte gemaakt om ’s middags Burendag door te laten gaan. Als ik het dorp in fiets, word ik opgewacht door de lokale jeugd die me enthousiast verder leidt naar de tuin en het tuinhuis van familie de Haan. De tafels staan vol lekkernijen en jong en oud hebben zich verzameld. Voor het klussen is een lijst gemaakt. En mocht je niet zo’n klusser zijn, dan is het ook gezellig als je komt aanmoedigen. Of schrijven, zoals ik doe voor het redactieteam van de vrijwilligerscentrale Voorst. Mariëtte ten Hove deelt de kluslijst uit en binnen de kortste keren zijn de taken verdeeld: snoeien, afval rapen, bladblazen en een bankje maken op het kerkplein, om maar wat te noemen. Geboren en getogen Busslosenaar Dennis Dijkhof draait zijn hand er niet voor om. Als directeur van een koninklijk onderscheiden bouwbedrijf is het maken van een boombankje een kolfje naar zijn hand. En hij hoeft het niet alleen te doen, samen klussen is leuker en sneller dan alleen.
Hanendorp
Marit (5) en Elin (7) Dijkhof zijn net als Dennis in Bussloo geboren. Ze laten trots zien wat ze aan vuil hebben geraapt. Alhoewel de inwoners van het dorp de boel goed schoon houden, is er helaas altijd nog zwerfvuil te rapen. Samen met Riet Pelgrim loop ik verder door het dorp. ‘Het is zo jammer dat mijn man Harrie er vandaag niet bij kan zijn’, verzucht ze. Harrie van bijna 82 werd geboren in Bussloo als zoon van de kleermaker die ook een winkel had in textiel. En er was meer nijverheid in het dorp; zo hadden de nonnen vroeger een naaischool bij de huidige basisschool Sint Martinus. Frans Doeleman (75) die ook meewandelt, haakt daar op in. Hij verhuisde met zijn familie naar Bussloo, toen zijn vader in 1956 hoofd van de school werd. Harry Bouwmeester, 91 jaar en de oudste inwoner van Bussloo, is ook van de partij. Voor de liefde verhuisde hij 35 jaar geleden vanuit Wilp-Achterhoek en hij houdt van het Hanendorp, zoals Bussloo in de volksmond ook wel wordt genoemd.
Natuurschoon
We lopen langs het huis van bezige bij Esther van der Linde van Belangenvereniging Bussloo. Onverwacht snel is ze afgelopen week verhuisd binnen Bussloo, naar het voormalig ouderlijk huis van haar echtgenoot. En hoe mooi is het op Burendag om dan meteen als buurt te helpen om van het huis een thuis te maken. Er wordt gesnoeid in de voortuin en het snoeisel wordt meteen opgeruimd. Wat overal in het dorp opvalt, is de groene omgeving. De ligging nabij Landgoed De Poll maakt het tot een plek waar je je terug waant in de tijd. Barones van Lynden draagt met hart en ziel zorg voor het cultuurhistorisch landschap en natuurschoon. Dat Bussloo ook aantrekkingskracht heeft op mensen van buiten, blijkt wel uit het verhaal van de familie Koppejan, sinds een paar maanden inwoners van het dorp. ‘Mijn vrouw is Fundaverslaafd en die stuitte op dit huis’, Bert Koppejan. ‘Toen we gingen kijken was het liefde op het eerste gezicht’.
Kloppend hart
Terug bij familie de Haan is het tijd voor een afsluitende borrel. ‘Hoe vond je het?’, vraagt Rika de Vries, samen met Esther en nog 4 anderen het bestuur van Belangenvereniging Bussloo. Als altijd ben ik onder de indruk van de samenredzaamheid van het dorp. Dat kan dankzij de omvang van de gemeenschap, maar vooral doordat mensen er voor elkaar willen zijn. Nu en in de toekomst, want Bussloo neemt het voortouw om te bezien hoe ze weerbaar kunnen blijven, nu er veel gaande is in de wereld. Aan het eind van de middag waait Eva Szekeres aan. Ze is bestuurslid van de Stichting Sint Martinuskerk Bussloo en komt net terug van het afscheid van Hein de Jong. De kerk is in 2018 uit de eredienst onttrokken en Stichting Sint Martinuskerk Bussloo heeft nu het gebruiksrecht en organiseert regelmatig activiteiten in de kerk. Zo blijft de kerk, dankzij de mensen die ervan houden, een kloppend hart van Bussloo!
Direct contact?
Neem voor meer informatie contact op met Esther van Dijk
Meer weten?
Weten wat we nog meer voor je kunnen betekenen? Zoek in alle activiteiten en verhalen van inwoners!
Lees meer verhalen
